Od Chowlie (CD Thalii i Revana) - Słoiczek i zaufanie

        -Trochę lipna ta magiczka.- Rzuciła mimochodem Chow gdy byli już na zewnątrz.
  -Raczej wróżka.- Poprawił ją Szary który chyba dalej był zadowolony z siebie za doprowadzenie kobiety do złości.
  -Wróżka, nie wróżka… może być i czarownica na miotle z kotem, ale to całe przepowiadanie idzie jej nad wydźwięk cienko. Ani jednego z nas nie udało jej się zaskoczyć, nie powiedziała nic czego byśmy nie wiedzieli, lub się nie spodziewali.- Wzruszyła ramionami wsiadając na swojego wierzchowca który zdawał jej się dziwnie mały… Jak miała wybór to z reguły brała te duże ogiery. Miały temperament, ogień i przede wszystkim były wytrzymałe. A co jej po szybkim kucyku sporo za kila mil rozłoży kopyta? Ale z towarzystwem i tak nie miała zamiaru gnać, a przynajmniej narwaniec dawał jej nieco zabawy. Teraz czekała tylko aż pozostali usiądą w siodłach.
  -W sumie to masz rac…- Chciała się zgodzić Thalia, ale przerwał jej rozwścieczony głos z zamiotu.
  -TY CH*LERNY ZŁODZIEJU! Oddawaj coś ukradł obedrańcu, albo zamienię was wszystkich w węże!- Kobieta pojawiła się w wejściu do ich namiotu, a wzrok zebranych padł na Sokolicę.
  -Zady na koń i SPI*RDALAMY!!!- Zawołała popędzając konia do galopu. Wystraszony rumak zakwiczał i ruszył jak oparzony. Z resztą nie tylko on, cała trójka gnała gościńcem zostawiając za sobą tumany kurzu. Kto wie czy wiedźma nie mówiła prawdy? Dopiero po około mili zwolnili.
  -Błagam nie mów że ukradłaś tę głowę…- Sapnęła Thalia z nadzieją w oczach. Chyba nie chciała mieć styczności z tamtym przedmiotem. Szary jedynie spojrzał w górę jakby mówić “Panie, na kogo ja u diabła trafiłem?”. Chow jednym ruchem obróciła się w siodle tak by być twarzą do rozmówców i oparła się o zad konia z swoim uśmiechem niewiniątka.
  -O to się nie bój, ani głowa, ani lalka.- Zapewniła pamiętając jak piratka zareagowała na szmaciankę.
  -Ciebie rączki świerzbią co? Co w takim razie jej podwinęłaś?- Zapytała już spokojniej brunetka. Chowlie sięgnęła do torby odganiając z ramienia Ozziego, który jak gdyby nic przesiadł się na drugie ramie.
  -Tylko to maleństwo.- Pokazała na otwartej dłoni słoiczek z czerwoną zawartością.
  -Czy mi się wydaje, czy to jest jakiś ludzki organ?- Odezwał się Revan próbując dostrzec coś więcej w zakrwawionym pojemniku. Goniec jedynie w odpowiedzi uśmiechnęła się jednoznacznie, a morderca znów uniósł oczy ku niebu.
  -Kradnij co chcesz, twoja wola tylko żebym nie musiała dzielić z tobą kary…- Uśmiechnęła się Sztorm. -A i tylko tego nie jedź…- Dodała kończąc temat. Dziewczyna podrzuciła słoiczek w dłoniach i dopiero wtedy schowała. Zapadła cisza, Szary i piratka patrzyli w przeciwne strony gdzieś na bok w las. Chow natomiast podparła się na łokciach, cały czas jadąc tyłem i obserwując tych dwoje udających zainteresowanie ściółką leśną. W głowie kłębiło się jej wiele myśli, układały skomplikowane plany i rysowały zawiłe intrygi. W pewnym momencie doszła do niej myśl, którą długi czas ignorowała, ale w miarę jak ich podróż mijała, myśl ta była coraz jej bliższa. Chyba po raz pierwszy od spotkania tego niecodziennego trio jej uśmiech zastąpiła mina wyrażająca głębokie zamyślenie jak u filozofa pracującego nad nowym wzorem matematycznym lub odpowiedzią na jakieś niezwykle ważne pytanie. Pierwszy zwrócił na to uwagę Revan. Chwilę obserwował szatynkę, zapewne zastanawiając się o co może chodzić.
  -Thalia.- Przywołał półszeptem dziewczynę która podskoczyła, zanim jednak otworzyła usta skazał on na zamyśloną postać przed nimi. W tym momencie Chow zamrugała jak obudzona ze snu i podniosła wzrok na tamtych.
  -Co?- Wyszczerzyła się pokazując pełen rząd zębów.
  -Nic, nic… ale to ty prowadzisz nie?- Zapytał retorycznie Szary unosząc brew, wydawało się też że się lekko uśmiecha. Posłaniec oderwała podbródek od ręki z uśmiechem.
  -To nie powinnaś wiedzieć gdzie nas prowadzisz?- Zdawało się nawet że chłopak był nieco rozbawiony zdziwieniem brązowookiej, która wykonała ruch nie do końca zrozumiały dla niego. Otóż położyła się ona jeszcze mocniej na zadzie konia i wyrzuciła nogi do góry, a już po chwili siedziała przodem do kierunku jazdy.
  -Sorki, sorki. Jak chcieliście zostać sami wystarczyło powiedzieć.- Zaśmiała się i pogoniła nieco konia pogwizdując wesoło jakąś melodie w czym pomagała jej papuga. Tamci jednak nie chcieli chyba jednak zostawać za bardzo w tyle bo zaraz ją dogonili. Chow niby to ich nie widząc przeszła z gwizdania w śpiew.

Zjeżdżając z gór białych, przystaniecie na skałach,
gdzie znajdzie oparcie wasz koń.
I oczy przysłonicie i na horyzoncie
szukajcie, gdzie stoi mój dom.

  -No proszę… to jednak gońcy mają dom?- Rzucił obojętnie Szary. Chow przerwała piosenkę i wyszczerzyła się do niego.
  -Wielu i owszem, jak nie mają wiadomości siedzą w domowym zaciszu doglądając gospodarstwa i dziatwy. W końcu to nie jest tak że wiadomości niesie się cały czas. Niesie się jedną, dwie i czeka na następne. A nieraz można długo czekać.
  -A ty? Masz gdzie wrócić?- Dalej dopytywał.
  -Coś dziwnie ożywiony się zrobiłeś, nie jesteś aby chory?- Zaśmiała się, a Thalia przyłożyła mu dłoń do czoła.
  -Rozpalony jak piec… to chyba choroba “wścibskość”- Piratka udała że się oparzyła, a chłopak odgonił ją niezdarnie, wyraźnie niezadowolony że z niego żartują i go dotykają.
  -Ja jednak stawiałabym na “powoli przyzwyczajam się do towarzystwa”.
  -Znachorki się znalazły…- Westchnął, na co panie się roześmiały.
  -Szczerze mówiąc to nie.- Odpowiedziała po chwili na pytanie, a widząc zaciekawienie oczach Sztorm zaśmiała się. -Nie patrz tak na mnie, sama długi czas mieszkałaś na okręcie. Więc ja mogę mieszkać na bezdrożach i w podróży. Jak nie mam czego przekazać jadę tam gdzie chce, choć dobieram zlecenia również pod trasę wycieczki.- Wzruszyła ramionami wstrząsając papugą która z niezadowoleniem zaskrzeczała swoją dewizę życiową.
  -Ciachaj ty mały ch*ju.- Pstryknęła go w dziób. -A co z wami?- Ziewnęła przeciągle.
  -Co ma niby być?- Zdziwiła się brunetka.
  -Dlaczego chcecie być gońcami? Oprócz tego, że ukrywacie się przed prawem? Noo… chętnie też się czegoś o was dowiem, w końcu spędzimy razem jeszcze niejedną noc, a lubię wiedzieć koło kogo śpię.- Założyła ręce z głową. Jak nikt długo nie odpowiadał odezwała się ponownie.
  -Wiecie… Do zmierzchu, a tym samym postoju jeszcze zostało trochę czasu więc nie ma co się śpieszyć.
  -Co chciałabyś wiedzieć? Zdawałoby się że to co chcesz już wiesz.- W głosie Revana było czuć wyraźną niechęć. Czuł że kobieta wie więcej niż mógłby się wydawać, a najwyraźniej jej jeszcze nie ufał.
  -Orły… niedługo wszyscy będziemy nosić się z takim znakiem gildii, a wśród swoich fajnie jest mieć zaufanych ludzi. Ja już wam ufam, ale to nigdy nie działa w jedną stronę. Na dodatek lubię słuchać ciekawe opowieści.- Cały czas się uśmiechała z przymrużonymi powiekami czekając na jakąś reakcje. Liczyła że faktycznie uda jej się choć w jakimś stopniu lepiej zapoznać z nimi. Nie tylko z Thalią której już byłaby gotowa zaufać.

Wiem przynudzam, ale uroczyście przysięgam, że w następnym opku knuję coś ciekawego :D (a przynajmniej mi się tak wydaje :P)